Deze tekst las ik op mijn scheurkalender: “Er is geen tijd de verliezen, dus doe maar rustig aan”
Toen ik 10 jaar geleden begon met Leven in het moment voelde ik zo’n noodzaak om iets neer te zetten. het voelde alsof ik geen tijd te verliezen had. Het moest NU gebeuren.
Niet alleen leven in het NU, maar ook niet wachten met dat wat je wilt doen.
Maar dat betekende voor mij ook iets doen met het gevoel van in actie komen, want voor niets gaat de zon op. Toch?
Dus dat deed ik, vol enthousiasme, maar ook met een constante drang om te dóen, te creëren, te bereiken.
Als ik iets geleerd heb in de afgelopen jaren dan is het wel dat het gevoel van die noodzaak of op moeten schieten je juist ook weg kan houden van dat wat je eigenlijk graag wilt.
Juist het vertragen, vertrouwen en rustig aan doen en leren leven met dat wat er op je pad komt en gaandeweg bijsturen bleek een belangrijke en mooie les.
Soms steekt de neiging iets te moeten bereiken nog steeds de kop op, maar ik kan er nu met zachte ogen naar kijken en probeer me steeds weer te verbinden met het gevoel van vertrouwen.
We hoeven nergens sneller te zijn dan waar we nu zijn.
Het leven ontvouwt zich in zijn eigen tempo — en dat is precies goed. 🌸
Wat roept de zin bij jou op?
PS Wil je leren meer te vertragen en meer te zijn in plaats van je te laten leiden door het doen?
Kom de mindfulness training volgen!
