Vanochtend had ik weer zo’n fijne online meeting met mijn nicht Mireille, die in Italië woont. We spreken elkaar elke paar weken over onze persoonlijke ontwikkeling en onze ontdekkingsreis op het gebied van bewustzijn. Altijd inspirerend en verdiepend. En weet je Mireille, dat doen we al 8 jaar! 🥰🙏🏻 Dankjewel daarvoor.
Tijdens ons gesprek viel me iets op wat me raakte:
Ik ben altijd op zoek en streef naar resultaat.
En dat resultaat is pas goed als het zichtbaar is.
Tastbaar. Overtuigend. Groots.
Niet iets wat als gewoontjes of vanzelfsprekend voelt.
Dan telt het niet.
Ik vertelde Mireille over mijn eigen coaching traject. Ik heb nu vier sessies gehad, en ergens in mij zit een stemmetje dat zegt: “Ja, maar wat heeft het nou écht opgeleverd?”
Nog geen enorme veranderingen in mijn bedrijf.
Nog geen heldere visie die in neonletters op mijn netvlies staat.
Nog geen grote transformatie waar ik met een strik omheen kan zeggen: kijk, dit heb ik bereikt.
Maar toen zag ik het ineens.
Dàt is dus precies wat die innerlijke saboteur altijd doet!
Die maakt alles kleiner.
Die fluistert: stel je niet aan, doe maar gewoon, het stelt niet zoveel voor.
En daarmee neemt die stem ook mijn proces niet serieus.
Mijn inzichten, mijn stappen, mijn groei – ze worden niet gezien, niet erkend.
Alsof het niet mag tellen als het niet spectaculair is.
Maar weet je wat?
Juist dat inzicht…
Is al goud waard.
Ik heb het gezien.
Ik doorzag het patroon.
En dat is een doorbraak op zich.
Ik begrijp nu ook waarom ik complimenten zo moeilijk kan onthouden.
Omdat ik ze eigenlijk nooit écht binnen laat komen.
Omdat ik ze meteen neutraliseer met: ach, dat valt wel mee of het zie als iets wat ik ‘gewoon’ doe.
Maar dat kleiner maken, dat hoeft niet meer. Dat wil ik niet meer.
Ik wil oefenen met het ontvangen. Met erkennen wat er wél is.
Met het zien van de subtiele, zachte groei die misschien nog niet in bloei staat, maar al wel diep wortelt.
Misschien herken jij het ook wel.
Dat streven naar resultaat, vooruitgang of verandering.
En die innerlijke stem die zegt: het is nog niet genoeg.
Ik wil je uitnodigen om vandaag eens te kijken:
✨ Wat heb jij al wél gezaaid?
✨ Welk inzicht mag jij jezelf geven, ook al is het nog geen tastbaar resultaat?
✨ En welk compliment kun jij nog eens echt in je hart toelaten?
Want jouw proces – hoe subtiel ook – doet ertoe.
Jij doet ertoe. 💜
Liefs,
Nathalie
