Het blijft elke dag een uitdaging…….
Wat zijn oude overtuigingen toch hardnekkig.
Steeds word ik heen en weer geslingerd tussen wat ik denk dat ik moet doen en wat goed voelt.
Welke acties moet ik nu nemen om succesvol te zijn? En hoe ziet succesvol er dan uit? Volgens wie?
Zodra ik mijn hoofd ga gebruiken om plannen te maken kom ik gelijk mijn eigen automatische neigingen tegen.
Allerlei overtuigingen over mezelf over niet goed genoeg zijn, over controle willen houden en precies alles zo kunnen laten verlopen zoals jij dat wilt. Te weinig vertrouwen hebben in je eigen kwaliteiten en even niet kunnen zien dat het nu precies goed is zoals het is.
Soms is het een groot contrast.
Bijvoorbeeld met vanochtend.
Vanochtend mocht ik weer training geven. Dat blijft toch bijzonder, want tijdens het geven van mijn training twijfel ik geen moment aan mezelf.
Ik laat het proces volledig los en geef me moeiteloos over.
En het doet echt iets met me, elke keer weer als ik zie dat er wat gebeurt bij een deelnemer. Ik voel heel veel dankbaarheid als ze me vertelt dat ze eigenlijk al heel veel van wat ze geleerd heeft elke dag toepast in haar dagelijkse leven en er echt wat aan heeft.
En ook als ze me vertelt dat het best confronterend is om te zien van jezelf hoe je reageert in situaties. En dat bepaalde dingen zo hardnekkig zijn.En dat is ook zo. Het is ook heel confronterend, maar ook zo waardevol. Pas als je van jezelf kunt zien hoe je steeds ‘automatisch’ reageert kun je er bewust voor kiezen op een andere manier te reageren.
En hoe mooi als ze vertelt dat ze de ervaring uit onze vorige sessie heeft toegepast en nu weet dat ze iets kan doen als ze het gevoel heeft vast te zitten in haar hoofd.
Training geven brengt mij ook dichterbij mezelf en dan voel ik dat ik luister naar mijn hart en niet naar mijn hoofd die stoeit met overtuigingen, maar geef ik mij over aan mijn gevoel.
