Wat als het nou niets met jou te maken heeft?
Hoe zou je dan reageren op omstandigheden?
Stel dat iemand je afsnijdt in het verkeer. Wat is dan je eerste reactie? Vind je hier iets van? Word je boos? Ga je reageren?
Alleen wanneer je denkt dat het iets met jou te maken heeft zie je het misschien wel als een opzettelijke actie.
Maar wat nou als deze persoon dit niet bewust doet om jou dwars te zitten, maar dat hier een andere reden voor is? Dat deze persoon dit per ongeluk deed omdat hij of zij met spoed naar iemand toe moet en met de aandacht daar al was en niet bij het verkeer.
Zou je je dan nog steeds zo voelen?
Nee toch?
Het is dus goed om te beseffen dat wat wij ervaren alleen door onze eigen interpretatie en perceptie van de ervaring wordt gecreëerd. En wanneer we dingen persoonlijk nemen, we onszelf met omstandigheden identificeren, we het alleen maar moeilijker maken voor onszelf. We zien de situatie dus eigenlijk niet zoals deze echt is.
Dus probeer je maar eens bewust te zijn van je reactiepatroon tijdens een ervaring en vraag je of of je het persoonlijk neemt.
Wanneer je ziet dat dit gebeurt en je beseft dat de situatie gewoonweg ‘is’ dan zul je ervaren dat het niets met jou te maken heeft.
En voelt dat niet als een bevrijding?
