De kinderen zitten op school en ik heb weer tijd om mij voor te bereiden op mijn trainingen van deze week en het bouwen aan mijn onderneming.
Dat gaat niet altijd gepaard met positieve energie. Ik word soms overvallen door gedachten en stemmetjes die mij van alles wijs maken. En oh, wat is het dan toch lastig om hier niet eindeloos in mee te gaan. Op zo’n moment ‘ben’ je deze gedachten helemaal en neem je alles wat dat stemmetje zegt voor waar aan.
Gelukkig is er dan ook een stemmetje dat zegt. “Weet je Naat, neem gewoon even tijd voor jezelf om ruimte te creëren.”
Iedereen heeft zo zijn gewoonten en ik vind het lastig om op de rem te trappen en iets te doen wat niet gelijk zichtbaar resultaat oplevert.
Even overschakelen van ‘doen’ naar ‘zijn’. Zo zeg ik dat altijd in mijn training als we een oefening of meditatie gaan doen.
Het is zo belangrijk om af en toe wat afstand te creëren, even niets te doen, om goed te kunnen zien wat er is.
Dus heb ik mezelf opdracht gegeven om op dat kussen te gaan zitten en de meditatie te doen die mijn deelnemers ook deze week aan het doen zijn.
En ja, zeg nou zelf, zo’n straf is het nou ook niet met dit weer om dat dan in de tuin te doen.
Aan het eind van de meditatie is er inderdaad meer afstand en weet ik dat die gedachten heb en er niets mee hoef te doen.
Dat het stemmetje er is, maar dat er van de inhoud van de boodschap helemaal niets klopt.
Die aandacht neem ik mee voor nu.
