Dikke druppels maken kringen in de plassen op het pad.
Zodra de regenbui voorbijtrekt komt het water langzaam tot rust.
Als even later ook de wind is gaan liggen worden de plassen als spiegels waar de donkere bomen zich haarscherp in aftekenen.
Het is de kracht van stilte die het water laat spiegelen en je de reflectie van het bos in het water laat zien.
Zodra je stilte in jezelf toelaat word je rustig.
Je gedachten kalmeren, ze worden minder dwingend, minder sturend.
Je ideeën over jezelf en je leven verstommen.
Je wordt milder voor jezelf.
‘De wind’ van moeten en willen luwt en maakt plaats voor zachtheid en compassie.
De kringen in je ‘water’ komen langzaam tot rust.
De vertekening van jezelf vermindert.
Laat jezelf af en toe in Stilte vallen.
Niet door iets te doen, maar gewoon en eenvoudig door Stilte toe te laten.
Stilte in te ademen.
Stilte uit te ademen.
Totdat de kracht van Stilte je innerlijk laat spiegelen,
en het Licht in je leven en de wereld gereflecteerd kan wordt.
Het is dit Licht dat je werkelijk bent.
Auteur: Leo Kaniok, Stilte Momentjes
Zo mooi verwoord wat de stilte kan doen.
Hoe meer je hiermee oefent hoe meer je dit kan ervaren.
Ik hoor vaak dat mensen het lastig vinden om stil te zitten, in stilte te zijn of om niks te doen.
Dan ontstaat bij veel mensen onrust.
“Ik ga toch niet niks doen. Ik kan mijn tijd wel beter besteden”.
En deze onrust zet dan weer aan tot ‘doen’.
Maar waarom zou je niet eens met nieuwsgierigheid gaan kijken wat er gebeurt als je deze onrust er eens een tijdje laat zijn?
Zie het als een experiment. Ga het eens proberen.
Er ligt zoveel verborgen in onszelf waar we voorbij rennen omdat we geen zin hebben in het ongemak.
Liefs, Nathalie
