Er schoten ineens allerlei uitspraken over ‘tijd’ door m’n hoofd.
Ik heb nu echt geen tijd
Daar maak ik tijd voor!
De tijd vliegt voorbij
Waar is die tijd gebleven
Het heeft gewoon even tijd nodig
De tijd kan soms heel snel lijken te gaan en soms kan het ook een eeuwigheid lijken te duren.
Eigenlijk is tijd een heel raar iets.
Als ik het gevoel heb dat ik niet veel tijd heb is dat niet prettig. Dan kan ik nog wel eens het gevoel hebben dat het me achtervolgt. Dan ga ik jagen en haasten en voorbij aan datgene wat belangrijk voor me is.
Wanneer ik geen notie heb van de tijd en alle tijd van de wereld heb, kan ik me volledig overgeven aan het moment.
Juist dan kan ik vertragen en er helemaal zijn.
Juist dan kan ik meer genieten van alles om me heen.
Niemand weet hoeveel tijd hij heeft en soms voelt de tijd heel kostbaar.
Je mag je dus best bewust zijn van de tijd, als je je maar niet teveel laat leiden door alles wat al is geweest of nog moet komen.
En af en toe eens heel bewust de tijd nemen voor iets.
Even helemaal opgaan en alle aandacht hebben van moment tot moment.
Zodat er niets anders is dan alleen maar ‘nu’.
